It Book of Songs is de earste dichtbondel yn myn lân,
dy't de poëzijskepping fan 'e Westlike Zhou-dynasty oant 'e midden fan 'e maitiid en de hjerstperioade fertsjintwurdiget, wêryn't de beskriuwing fan 'e leafde in grut part ynnimt.De leafdesgedichten yn it "Boek fan Lieten" binne waarm en romantysk, suver en natuerlik, en binne de útwikseling fan hert en hert, en de botsing fan leafde en leafde.Hoewol't in protte leafdesgedichten yn lettere generaasjes qua literêre wearde fier minder binne as it "Boek der Lieten", kinne se beskôge wurde as de erfenis en ûntjouwing fan it "Litteboek".
Foar de saneamde Yiren dy't mar ien kant hawwe, tocht de man naïv dat se hûndert jier lyn fereale wiene, en dy kant soe pas wer moetsje nei hûndert jier reynkarnaasje.Dêrom, sels as de foarkant is "de loft is grien, de wite dauwe is froast, en de wei is lang en lang", jo geane noch streamop, yn 'e hope om jo troch alles te sjen, mar jo binne midden yn it wetter, as bestimd te wêzen fier fuort fan dy en.
De wrâld wit allinich dat "in earlike dame in ealman is."Lykwols, hy
wist net dat de man yn it gedicht alle dagen nei it reidbosk gean soe om de frou te moetsjen, wachtsjend fan 'e eastlike sinneopgong oant it neiljocht fan 'e sinne de ierde sleepte om fuort te rinnen, en úteinlik oant de echo fan Jujiuguanguan Pass .Deis nei dei, ik suchte fuort yn teloarstelling, en bleau te hoopjen mei hope de oare deis.
Manlju en froulju wolle net witte hoe't se byinoar kamen, se witte gewoan dat de tiid tegearre de bêste tiid yn elkoars libben is.Manlju wolle tiid om te bliuwen yn in moai momint, wylst froulju tinke dat de tiid is as in kloof.Sa is der de sucht fan "It is oan te rieden om te drinken en âld te wurden mei jo partner; de piano en de seren binne yn 'e keninklike famylje, alles is moai".
"Dea en libben binne ferbûn, en jo sille bliid wêze mei jo
partner, hâld dyn hân, en wurd âld mei dyn partner." Dit is gjin leafdesgedicht, mar in eed makke troch soldaten foar't se yn 'e oarloch geane. Mar it is synonym wurden mei ûnbidige leafde dy't al tûzenen jierren trochjûn is Mar hoefolle minsken kinne begripe dat in eed mar in belofte yn 'e wyn is. De wyn waait as in paardenbloem dy't fierder en fierder driuwt, en gjinien sil der op oanstean. De ferhalen yn It Liedboek binne al mear as skieden 2,000 jier, en mear as 2,000 jier hawwe Lu You en Tang Wan's fertriet ferlitten dat "hoewol't de berchbûns der is, it brokaatboek dreech te stypjen is"; Liang Shanbo en Zhu Yingtai's grieven dy't "beide yn flinters en dûnsje wurde, en leafde en leafde binne net herteleas"; Nalan Rongruo en Lu binne "in pear foar de rest fan har libben, hâlde fan elkoar, mar gjin bline date". moai omdraaid, en moai fergetten;oer de einen fan 'e ierde wurdt gewoanwei net mear praat, wy binne mar it begjin fan ien faze en it ein fan ien faze.
Poëzij, yn desolate en moaie wurden, beskriuwt wat de skriuwer
hat sjoen, heard of persoanlik meimakke.It gefolch is dat de poëzij moai en deastlik is, mar yn noch fertriet noch wille allinne minsken der yn sakje.
Post tiid: Aug-09-2022